Bert Flier schrijft voor Trikipedia over drie thema’s: Met het mes tussen de tanden | Tussen de oren | Nerd talk

Twee keer raakte ik geblesseerd toen ik dacht ‘even’ een losse marathon te lopen. Ik was eind twintig, in de kracht van mijn leven. Ik maakte kilometer, maar meer dan zeventig, tachtig kilometer per week kon ik niet verteren. Telkens weer waren het mijn linkerbil en hamstring die op de rem trapten. Een snelle losse marathon is daardoor nooit gelukt.

Twintig jaar later, na de corona-periode startte ik met Berts Bootcamp. Met corewerk, stabiliteitsoefeningen, loopscholing, en functionele oefeningen. Een medley van alles wat ik de afgelopen dertig jaar heb geleerd. Onder het motto goed voorbeeld doet goed volgen deed ik zelf altijd alles mee.

Na twee jaar Berts Bootcamp ging ik, voor de grap, mee in het trainingsritme van vriend Jan Klein Poelhuis die de 2 Rivers marathon ging lopen. Toen ik een aantal weken meer dan 80 kilometer had gelopen zonder noemenswaardige pijntjes gooide Jan een balletje op. ‘Waarom loop jij de 2 Rivers niet ook gewoon mee?’

‘Alleen als ik blessurevrij blijf’, antwoordde ik voorzichtig.

Mijn linkerhamstrig en bil voelde ik nog wel, maar alleen op de achtergrond. Geleidelijk schroefde ik het kilometrage op tot 100 wekelijkse loopkilometers. En warempel, ik bleef heel. En dat niet alleen. Ik bleek nog bijna net zo hard te kunnen lopen als vijfentwintig jaar geleden.

Toen viel het kwartje. Mijn nieuwe belastbaarheid was geen toeval, maar de bijvangst van 52 weken per jaar drie tot vier keer per week Bootcamp geven. Dat kon ik vroeger nooit opbrengen. Het was een noodzakelijk kwaad dat ik wel in de voorbereidingsperiode deed maar slechts minimaal in het wedstrijdseizoen. Ik zwom, fietste en liep liever dan dat ik mijn plat op mijn buik of rug lag. De oefeningen die ik nu doe zijn ook een stuk gevarieerder en effectiever dan toen.

Wat ik daarvan leerde is waardevol voor iedere triatleet

Veel triatleten willen vooral kilometers maken — nóg een rit, weer een loopje — maar vergeten de basis: kracht, core en coördinatie. Die drie vormen het fundament waarop je kwaliteit en kwantiteit kunt maken zonder dat je lijf protesteert.

• Doe structureel core- en stabiliteitstraining.Niet alleen in de winter, maar 52 weken per jaar. Niet 1x per week, maar liefst 2-3x.
• Weet welke oefeningen voor jou werken. Elk lichaam is anders. Het meest leerde ik van goede fysio’s die mij oefeningen gaven die mijn zwakke schakels omtrainden tot sterktes.
• Varieer je routine. Afhankelijk van de tijd van het jaar kan je je routine variëren. Zo houd je het leuk en geef je je lichaam nieuwe prikkels.

Een jaar later, in aanloop naar de Rotterdam Marathon, tikte ik zelfs 120 kilometer per week aan. Ik voelde me sterker dan ooit. Alsof ik een nieuwe dimensie was binnengestapt.

WIl jij als triatleet ook sterker en meer belastbaar worden? Mail me gerust op [email protected] Of kom langs in mijn coachingsruimte in Utrecht. De koffie (en weerstandsbandjes ) staan klaar.